Hnúfubakur – Długopłetwalec oceaniczny, Humbak, Megaptera novaeangliae Stadne zwierzęta, które przeżyją mnie, mojego syna i pewnie jego syna też. No, chyba że jakiś tubylec z plemienia Innuitów go upoluje, albo za młodu padnie ofiarą orek. Podobno to najdłużej żyjący ssak na naszej planecie. Wielki jak autobus, ważący 30-40 ton może obawiać się tylko ludzi. Badania dowodzą ze wieloryby żyją nawet 200 lat. Wyróżniają go charakterystyczne długie płetwy. Żywi się krylem i drobnymi skorupiakami, mając niemal wszystko w nozdrzach. Pływa zrelaksowany, nie zważając na zagrożenia ludzkiego czynnika. W Norwegii rozstrzelano by takiego gościa we fiordzie, na Islandii obowiązuje zakaz połowu w wodach przybrzeżnych. Ostatnio jeden wynurzył mi się tuż przed moim aparatem, mimo że nie spodziewałem się gościa. wtedy powstał ten film, ot taki bonus w pracy.
Read More
Foka pospolita Sympatyczny futerkowy, ssak drapieżny. Dorosła foka waży ok. 45kg. Naturalnym siedliskiem foki są morza i oceany. Z moich obserwacji zauważyłem, że uwielbia ujścia rzek, gdzie słodka woda miesza się z morską. Często też spotykałem foki w jeziorach, które łączyły się z fiordem bardzo płytkim, choć szerszym strumieniem. Licznie zamieszkuje północne krańce Europy, Azji, jak i Ameryki północnej. I oczywiście to całoroczny mieszkaniec Islandii. Mam takie jedno miejsce, gdzie niemal zawsze mogę spotkać foki. Pamiętam, gdy pierwszy raz je spotkałem, usiadłem sobie na kamieniu i parzyłem na małe stado oddalone o ok. 50 metrów. Byłem zaskoczony, że zupełnie nie przejmowały się moją obecnością. Dopiero gdy inny turysta zaczął latać dronem, uciekły. Kolejnego dnia znów były na tych samych skałach. Foki z okolic Litlibær Foki, choć są dość powszechne, to omijają siedliska ludzkie. Kiedyś ich ufność doprowadziła do ogromnego spadku populacji tych wytrawnych rybaków. Foki od wieków stanowiły źródło cennego tłuszczu, mięsa i skór dla mieszkańców rejonów arktycznych. Na wybrzeżach Islandii powstawały wioski, których mieszkańcy zajmowali się wyłącznie polowaniem na foki. Dziś na wyspie całkowicie zakazano polowań, ich liczebność jest bezpieczna. W Selárdalur, koło Bildudalur i Latrabiargu, na północnym-zachodzie, można spotkać pozostałości takich wiosek. Niekiedy również były to osady wielorybników. Dziś foki powróciły. Można […]
Read More
Lis polarny – Vulpes lagopus. Przedstawiam wam Lisa – stałego mieszkańca Islandii. Zimą zmienia szatę na białą, a w maju na rudo-szarą. Młode zazwyczaj są czarne. Bywają też dorosłe lisy, które czarne zostają przez cały rok… to podobno to genetyczne. Jako zwierze, sympatyczny koleś, ale jego menu żywieniowe to przede wszystkim ptaki i ich jaja lub młode. Nie na marne mówi się chytry jak lis. Łabędzie, często padają ofiarą lisa. Ptak, odpędzając intruza, oddala się od gniazda. Lis nauczył się wykorzystywać tę sztuczkę i gdy łabędź jest już dość daleko od gniazd, lis po prostu obiega łabędzia i kradnie mu jajo. Choćby nie był głodny, to ukradnie na „później”. Uchwytne małe ssaki, ryby oraz padlina. Na Islandii, lis, jako zwierze inwazyjne, poluje się sezonowo na lisy. Podobno najwięcej lisów mieszka w parku Hornstranðir można spotkać całe rodziny, które zdawać by się było, zupełnie nie boją się ludzi. Są tu również duże ptasie kolonie, wysokie klify i podobno wieczna jesienna pogoda. Do początku lat 50, na półwyspie mieszkali jeszcze ludzie, lecz dziś pozostały tylko resztki opuszczonych domów oraz domy letniskowe. Hornstranðir to jedno, z miejsc, którego jeszcze nie zwiedziłem.
Read More
Najnowsze komentarze