Wyjazd Długo planowany czas. Wyruszyliśmy z domu dzień przed wylotem, bo to Islandia, wyspa śniegiem i lodem w tym czasie okuta. Był mroźny i wietrzny dzień. Pierwszy etap radośnie odbyliśmy promem i samochodem, drogami, gdzie wiatr hula, czyniąc drogę trudną, bądź ekstremalnie trudną. Ciężko było, ale szczęście dopisało. Pierwszy etap zakończyliśmy w hotelu obok międzynarodowego lotniska KEF. Norweg nad Islandią Kolejnego dnia, po nużącym prawie sześciogodzinnym locie wylądowaliśmy na TFS, w jakże odmiennej – ciepłej i słonecznej scenerii. Hotel Gara suites, nastawiony przede wszystkim na miłośników gry w golfa, jest położony na uboczu w Los Cristianos, w cichej licznie przez ptaki odwiedzanej okolicy. Nasz tymczasowy dom Cel pierwszy – ptaki Ptaki, tak to one sprawiły mi ogromną radość. Pierwszej nocy słyszałem rozkrzyczane papugi aleksandretty. O poranku euforia była na wysokim poziomie, bo uwieczniłem stado wróbla śródziemnomorskiego, oraz szczygły. Pięknie śpiewające ptaszki, których świergot raz po raz mieszał się z krzykiem wspomnianych papug. Kolejne kilka dni, w chwilach oddechu, często siedziałem na balkonie, wypatrując lokalnych ptaków. Uwieczniłem śliczną sierpówkę, mewy chyba żółtonogie, sokoła wędrownego, rybołowa i jakiś gatunek czapli. Sokół – pustułka zaskoczyła mnie bardzo. Najpierw siedziała nie zauważona, na gałęzi, potem się poderwała i czujnym okiem, krążyła chwilę, obserwując mnie, […]
Read More
Zima… …kolejna zima… Mówi się, że Islandia to kraina lodu i ognia. Ogień widziałem tylko w wiadomościach, za to śnieg, lód i wiatr to niemal codzienność. Codzienność ta bywa piękna, bywa brutalna a czasem niebezpieczna. Śnieg… … i bezkres tej białej szaty, gdy słońce kolorem maluje, tworzy niemal epicki klimat, a kolory wschodu i zachodu dech piersi zapierają. Gdy chmury kołderką grozy okolice przykryją, robi się ciekawie i bardzo fotograficznie. Piękne foty wtedy powstają. Wiatr… …jednak wszystko zmienia. Widoczność spada do kilku metrów, gdy śnieg pada z boku, gdy spacer przeradza się w wyzwanie lub walkę z żywiołem, gdy wiatr jest tak silny, że potrafi zepchnąć auto z drogi. Poniedziałek. wiatr 12/do 15 m/3, Wtorek spokojnie, Środa wiatr 22-35m/s – śnieg, zamknięte drogi, między narodowe lotnisko KEF też. Czwartek. Wiatr podobny. Drogi zamknięte Piątek spokojnie Sobota wiatr 22-35 m/s. Znów wszystko pozamykane. Niedziela pełen nadziei … choć kolejny tydzień znów w prognozach z silnym wiatrem. Taka to nasza wyspa. Na wodzie wiatr tańcząc, tworzy białe bałwany, gdy mini tornada kręcąc się po powierzchni, podrywają wodę do góry. Wiatr do 5/8 m/s to bezwiatr. średnia 15/20 tak 2-3 razy w tygodniu, kilka razy na miesiąc powieje ponad 30 m/s. To tak […]
Read More
Vatnajökull Największy europejski lodowiec i jego południowa część – Skaftafellsjökull. Widok na Skaftafellsjökull Zawsze tajemniczy i niedostępny. Zawsze podchodziłem do niego z respektem. Zawsze chciałem go dotknąć. Miejsce położone w okolicy centrum turystycznego i pola namiotowego w Skaftafell. Traktowane jest jako baza wypadowa na lodowiec, jaskinie lodową, wodospady Svartifoss, Hundafoss i najwyższy szczyt na Islandii – Hvannadalshniukur. Pewnego lipcowego poranka postanowiłem spełnić marzenie i pójść w jego stronę. To był deszczowy i pochmurny dzień, który podkreślał tylko surowość lodowej masy. Podejście biegło ścieżką u podnóży stromej góry, od której co jakiś czas odpadały luźne skały. Bezszelestny i nagły zabójca. Dopiero po jakimś czasie zdałem sobie z tego sprawę. Ścieżka u podnóża zbocza Idąc, ścieżka stawała się coraz bardziej śliska i bardziej błotnista. Nie zauważałem uskoków lodu i skał, dochodzących do kilku metrów głębokości. Zdałem sobie sprawę z tego faktu, dopiero gdy wracałem. Szedłem w sumie około kilometra. Stanąłem przed ścianą lodowca, gdzie bez raków i asekuracji poruszanie było już zbyt niebezpieczne. Czoło lodowca, przed którym zawróciłem. Byłem tutaj zupełnie sam. Jako rozsądny i przestraszony człowiek odpuściłem. Uświadomiłem sobie, jak wielkie bryły lodu mnie otaczają i gdyby coś się stało mógłby mnie nikt długo nie znaleźć. Błotnista ścieżka wyglądały jak skała, […]
Read More
31.czerwiec.2019 Westfjordy moje ukochane. Pokonałem już tyle razy, że nie byłoby, o czym pisać, gdyby nie fakt, że wyczaiłem gniazdo Bielika. Wyjątkowego drapieżnika, który jest tu na tyle rzadki, że muszę do niego jeszcze wrócić. Najważniejsze. Wiem gdzie jest gniazdo! Intrygująca skała – Hvítserkur. Patrząc na skałę, wystającą samotnie z wody, od zachodu widać słonia, ale od południa ja zobaczyłem goryla. W czasie odpływy można zejść na plaże i dojść do jej podnóża. Było to nasze drugie podejście i znów niestety, skała nas nie urzekła. Stwierdziliśmy, że trzeciej szansy nie będzie. Jeden punkt miej na liście do zobaczenia. Adeyjarfoss – wodospad na skraju Interioru Adeyjarfoss – wodospad leży na skraju interioru na drodze F26 na rzece Skjálfandafljót. Moje marzenie. Zawsze myślałem, że jest dla mnie niedostępny. Okazało się, że jednak można dojechać tam Fiestą. Wprawdzie ostatnie 4 km to był już off-road, ale bez rzek. Pogoda była tak ładna, że byłem gotowy pójść tam nawet pieszo. Sam wodospad może nie najbardziej okazały, ale bardzo widowiskowy. Płynąc krótkim, lecz głębokim kanionem, wije się pomiędzy skałami. Rzeka wpadała szeroko do doliny, by 30 km dalej stworzyć Godafoss. Bazaltowe kolumny tworzą głębokie pionowe urwisko. Pogoda sprzyjała, więc wreszcie Dron Mavic mógł się wykazać. […]
Read More
Najnowsze komentarze